1 oktober was mijn eerste werkdag volgens mijn contract. Nu is het 2 november en zit ik dus al een ruime maand in Nieuw Zeeland! En wat is er de afgelopen tijd weer veel gebeurd!

Mijn tweede week met de kinderen was nog steeds heel erg wennen. Niet alleen voor mij, maar ook voor de kinderen zelf. De jongste was namelijk nogal vaak moe, omdat hij net met school begonnen is. Maar langzaamaan merkte ik dat het wel beter ging met de kinderen en kregen we steeds meer gezellige momenten. Zo was de donderdag in mijn tweede week werken het meisje ziek. In plaats van ’s ochtends van zeven tot negen en ’s middags van half drie tot half zes te moeten werken, moest ik nu dus de hele dag werken. Dit was echter een goede kans om het meisje zelf beter te leren kennen, zonder dat haar broers in de omgeving waren. Ze wilde graag haar nagels gelakt hebben, we hebben veel muziek geluisterd, een aantal spelletjes gedaan en in totaal dertien puzzels gemaakt en die door de woonkamer verspreid. Een goede bezigheid voor een meisje van haar leeftijd, maar dingen die ik niet gemakkelijk met de jongen van tien kan doen.

De vrijdag had de familie pizza avond bij vrienden uit de straat, dus had ik een avond rust. Deze vrienden hebben twee zoons die vrienden zijn van mijn hostkinderen en naar dezelfde school gaan als hen. Ze leven op dit moment een normaal leven, wat best bijzonder is want het zijn bekende Nieuw Zeelanders. De moeder is een bekende Netball speelster (Netball is een soort van combinatie van korfbal en basketbal, maar dan anders), maar vooral de vader is bekend. Hij heeft namelijk Nieuw Zeeland vertegenwoordigt in het rugby team. Rugby is zeer belangrijk voor de Nieuw Zeelanders. Het Nieuw Zeelandse rugby team wordt ‘All Blacks’ genoemd. Bijna alle mannelijke sportteams in Nieuw Zeeland hebben ‘Black’ in hun naam en het rugby team heet ‘All Blacks’ omdat het het belangrijkste team is. Het basketbal team wordt bijvoorbeeld ‘Tall Blacks’ genoemd en het hockeyteam ‘Black Sticks’. Het vrouwen hockeyteam wordt ook zo genoemd, maar verder hebben bijna alle vrouwelijk sportteams niet ‘Blacks’ maar ‘Ferns’ in hun naam. Dit omdat de Silver Fern een typische plant is voor Nieuw Zeeland. Het vrouwelijke cricketteam wordt bijvoorbeeld ‘White Ferns’ genoemd en het ijshockeyteam ‘Ice Fernz’. Hiermee wordt weer duidelijk dat sport zeer belangrijk is in Nieuw Zeeland.

Het weekend na mijn tweede week met de kinderen was het een lang weekend. Iedereen had namelijk de maandag vrij vanwege de public holiday ‘Labour Day’. Samen met wat andere au pairs besloten wij om, net als ongeveer heel Auckland, deze drie dagen ‘op vakantie’ de gaan. Wij gingen de drie dagen naar Lake Taupo. Dit is een meer in het midden van het noordereiland van Nieuw Zeeland, een ruime drie en een half uur rijden van Auckland. We hebben een soort van roadtrip van, naar en om het meer gemaakt. Op de eerste dag zijn we op de heenweg gestopt bij Craters of the moon (Karapiti in het Maori’s). Dat is een gebied met geothermische activiteit en omdat het vrij plat is met allemaal plekken waar rook uit de grond komt, heeft het wel iets weg van de maan. Daarna zijn we bij de Huka Falls uitgestapt. Dat is een elf meter hoge waterval in de Waikato rivier met enorm helder blauw water. De twee nachten verbleven we in een backpackers hotel. We hadden al te horen gekregen dat het soms wat lawaaiig kon zijn, omdat het verblijf boven een Irish Pub zit. Toen we daar aankwamen bleek het inderdaad recht boven een bar te zitten, wat ons op dat moment wel leuk leek, aangezien de ‘All Blacks’ die avond een wedstrijd speelden tegen Australië. Dit was de wedstrijd waar vele Nieuw Zeelanders al een tijdje naar uitkeken, dus vonden wij het ook wel leuk om die beneden in de bar te volgen. Nadat Nieuw Zeeland deze wedstrijd van Australië had gewonnen, begon er buiten op het terras van de bar een live band te spelen. Daar hebben we toen even van genoten en tot drie uur ’s nachts konden we er ook nog van genieten in onze kamer boven de bar. Dit in combinatie met de muziek uit de bar zelf, waarbij je de bas kon voelen in je bed, zorgde voor een geweldige nachtrust.

De volgende dag begonnen we bij de Aratiatia dam in de Waikato rivier, die om tien uur open ging en een enorme hoeveelheid water zou doorlaten. Dit is ook gebruikt in de Hobbit als de hobbits via tonnen in het water ontsnappen. Op deze plaats zijn echt tonnen in het water gegooid zodra de dam open ging en is dit gefilmd. Daarna zijn we naar een Spa Thermal Park gegaan, waar we in een zijstroompje van de Waikato Rivier in heerlijk warm (bijna heet) water hebben gerelaxt. ’s Middags zijn we met de auto rond het hele meer gereden, dit was ongeveer 160km. Onderweg bij stranden en uitkijkpunten zijn we gestopt en hebben we wat gewandeld. Enorm gaaf om zo het meer van alle kanten te zien, met geweldige uitzichten op natuurlijk het meer zelf, maar ook de bergen op de achtergrond en op de omgeving. ’s Avonds hebben we eten gehaald in een van de tien bijzonderste McDonalds van de wereld, een deel van het restaurant is daar namelijk in een vliegtuig. Helaas was dit deel gesloten toen wij er waren, dus hebben wij ons eten maar bij het meer met uitzicht op de zonsondergang gegeten. Na weer een avond in de bar en een geweldige nachtrust zijn we de laatste dag begonnen met het bezoeken van nog een aantal stranden rond Lake Taupo. Daarna zijn we via Rotorua, waar we de geweldige Waimangu Vulcanic Valleys hebben bezocht, en via Tauranga, waar we typisch fish and chips hebben gegeten, teruggereden naar Auckland. Überhaupt het rijden alleen al in Nieuw Zeeland is al heel gaaf, omdat je zoveel verschillende dingen op een route als die van Taupo naar Auckland ziet. Je rijdt door afwisselende wegen, van wegen met enorm hoge bomen langs de weg, wegen door enorm groene weilanden met heuvels die mijn host mum omschreef als teletubbie heuvels, wegen met super mooie uitzichten op bergen, tot wegen met uitzicht op de zee. Al met al was dit dus een heel gaaf weekend!

De dag daarna, toen ik dus weer moest werken, waren beide jongens ziek dus moest ik weer een hele dag thuisblijven. De jongens kunnen zich echter prima een hele dag vermaken met de Xbox en de laptop en vooral de oudste is lastig om daar vanaf te krijgen. Ach een spel met hun spelen op de Xbox kan ook een goede band creëren. De jongste twee vinden echter bakken ook heel leuk, dus ’s middags ging ik dat met hun doen, wat resulteerde in overheerlijke koekjes.

Normaal gesproken, als de kinderen niet ziek zijn, ben ik vrij van negen uur ’s ochtends tot half drie ’s middags. Ik moet in de tussentijd alleen wat huishoudelijke taken verrichten die mij gemiddeld een uur zouden moeten kosten per dag. De rest van de tijd spreek ik vaak met au pairs uit de omgeving af. Op dit moment zijn er een stuk of negen andere au pairs in mijn wijk waarvan er een uit Frankrijk komt en de rest uit Duitsland. Duitsers vinden het echter vaak juist leuk om mensen uit Nederland of Frankrijk te leren kennen, zodat zij ook hun Engels kunnen verbeteren. Omdat er zoveel Duitse au pairs zijn, zijn er ook heel veel groepen die elk weekend alleen met Duitsers weg gaan en dus elk weekend alleen maar Duits praten. Ik heb echter nog niet een trip met alleen maar Nederlanders gemaakt, dus heb ik elk weekend Engels moeten praten. Dit in combinatie met het alleen maar Engels praten gedurende de week, zorgt ervoor dat mijn Engels volgens mij best wel verbeterd. Zelf merk ik er niet veel van, omdat het geleidelijk gaat, maar het maakt mij wel steeds minder moe om in het Engels te moeten praten.

Eens in de zoveel tijd worden er ook activiteiten door de au pair organisatie georganiseerd. Zo gingen we afgelopen donderdag met een groep au pairs lasergamen. Dit zijn zeer goede gelegenheden om andere au pairs, naast degene die in je wijk wonen, te leren kennen.

Afgelopen weekend was voor mij een rustig weekend. De kinderen waren sinds vrijdagmiddag naar hun vader, dus het was stil in huis. De moeder bleef de nacht in het huis van haar vriend slapen en overdag bracht ze ook buitenshuis door, dus de momenten dat ik thuis was, was ik alleen thuis. Ik heb echter het grootste gedeelte van het weekend op het strand doorgebracht. Beide dagen ben ik met een andere au pair naar een verschillend strand in Auckland gegaan. Het is eigenlijk nog net niet warm genoeg om te zwemmen, maar het weer is zeker goed genoeg om in je T-shirt en korte broek op het strand door te brengen. Dat is heel raar als je bedenkt dat november net begonnen is, maar hier hebben we er zeker geen problemen mee!

Afgelopen maandag was het Halloween en dat wordt hier gevierd. Echter niet zo uitgebreid als in Amerika, maar toch wel een stuk meer dan in Nederland. Overdag moest ik het hele huis omtoveren in Halloween stijl. ’s Avonds kwamen er vrienden van de kinderen bij ons pizza eten en er stond ook toen al redelijk wat snoep op tafel. Daarna begon de Trick-or-Treating. Alle kinderen uit de hele buurt waren helemaal verkleed op straat te vinden om natuurlijk zoveel mogelijk snoep in te zamelen en zoveel mogelijk mensen bang te maken. Dit was echt een geweldig gezicht om al die ‘enge’ kinderen over straat te zien lopen met bakjes in de vorm van pompoenen vol met snoep. In Nieuw Zeeland wordt snoep trouwens geen candy genoemd, maar lollies wat vrij verwarrend was in het begin. Die avond gingen de kinderen vrij misselijk naar bed en op dit moment is het snoep, waar je als je er een normale hoeveelheid per dag van neemt wel een aantal weken mee kan doen, bijna allemaal op. Gisteravond hadden ze op de een of andere manier ook niet zoveel trek in het avondeten en vandaag na school voelde het meisje zich ook aardig beroerd. Maar ja dat komt er ook van als je zoveel snoep eet :).

Na een ruime maand in Nieuw Zeeland en bijna drie en een halve week in Nieuw Zeeland, verloopt alles nog niet altijd even soepeltjes, maar ik begin al steeds meer te wennen. En zolang ik ook erg gezellige momenten met de kinderen heb, zoals dat we gisteren de avond hebben afgesloten met een geweldig kussengevecht, kan het hier alleen maar beter worden!